Του Καψάλη Γεώργιου Πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Κύριε Αντιπεριφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας,

Κύριε Δήμαρχε Αγρινίου,

Κύριε Δήμαρχε Αγράφων,

Κύριε Πρόεδρε της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Σαρακατσαναίων,

Κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Βάλτου Ξηρομέρου Ευρυτανίας «Οι Σταυραετοί των Αγράφων»,

Κυρίες και κύριοι,

Αφού σας ευχαριστήσω θερμά για την τιμητική πρόσκλησή  σας, καθώς και για τη δυνατότητα που μου παρέχετε να απευθύνω χαιρετισμό στο 25ο Πανελλήνιο Οργανωτικό Συνέδριό σας, θέλω να σας εξομολογηθώ ότι δυσκολεύτηκα πολύ να προσδιορίσω επακριβώς τα σημεία, τα οποία θα όφειλα να αναδείξω στον χαιρετισμό μου αυτό.

Θα μπορούσα, για παράδειγμα, να αναφερθώ στο Πανεπιστήμιό μου, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, που έχω τη μεγάλη τιμή να εκπροσωπώ. Να μιλήσω για την προσφορά του στον τομέα της έρευνας για τον λαϊκό πολιτισμό, για την παράδοση, για τους ίδιους τους Σαρακατσαναίους. Θα μπορούσα να μιλήσω ακόμη για το λαογραφικό μουσείο που διαθέτουμε, καθώς και για τα εξαίρετα μουσεία που ολοκληρώνουμε και πρόκειται σύντομα να εγκαινιάσουμε.

Προτίμησα, στον απόηχο του 3ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου της Λαμίας,  να αναδείξω με δυο λόγια ποια είναι τελικά τα ιδιαίτερα στοιχεία που φέρνουν οι Σαρακατσαναίοι και που μπορούν να αποτελέσουν στήριγμα για εμάς τους ίδιους, για τα παιδιά μας, αλλά  και για ολόκληρη την κοινωνία.

Αντοχή και καρτερία, αντοχή και επιμονή, καθώς οι Σαρακατσαναίοι ήταν υποχρεωμένοι να συμφιλιωθούν με ένα άγριο, δυσπρόσιτο και σκληρό φυσικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον, το οποίο ο Σαρακατσάνος το περιέβαλε πάντα με σεβασμό και αγάπη.

Αυτάρκεια σε όλα, στη διατροφή, στην ενδυμασία, στο νοικοκυριό, στις ανάγκες της ίδιας της ζωής. Απαντοχή στον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους. Αγάπη, φροντίδα και έγνοια για τα παιδιά του, η ίδια η ζωή του. Σέβας ο μικρότερος στον μεγαλύτερο, η γυναίκα στον άνδρα και όλοι στους ηλικιωμένους γονείς, τους παππούδες, τους συγγενείς. Σεβασμός, χαρά και εκτίμηση στον μουσαφίρη και στον ξένο που θα ερχόταν στο κονάκι του. Αλληλεγγύη και συλλογικότητα για όλα και με όλους. Στην ίδια τη στάνη και έξω από αυτήν. Λεβεντιά, αρχοντιά, καμάρι και υπερηφάνεια. Αγάπη για την πατρίδα, για τη λευτεριά, για την ίδια τη ζωή.

Τραγούδια που γεννήθηκαν μέσα από την ίδια τη ζωή τους, από τα βουνά και τα χειμαδιά, από τα πεύκα και τα έλατα, τραγούδια αθάνατα που τα λένε όλα.  Δεν ξέρω αν είναι πολλά όσα προανέφερα, είναι όμως αναγκαία και επίκαιρα για το σήμερα και το αύριο του καθενός μας.

Σας ευχαριστώ πολύ!

 Καθηγητής Γεώργιος Δ. Καψάλης

Πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Αγρίνιο, 17 Μαρτίου 2017